تاثیر خنده بر سیستمهای مختلف بدن
از نظر علمی به فیزیولوژی خنده ژلوتولوژی گفته میشود كه شامل مطالعه حوادثی است كه در بدن طی خنده رخ میدهد. خنده یك رفلكس حركتی است و نیاز به هماهنگی حركت پانزده ماهیچه صورت دارد، پاسخ خنده یك عكسالعمل فیزیولوژیك قابل پیشبینی مؤثر بر ماهیچههای صورت است كه باعث انقباض ماهیچههای اسكلتی، بالا رفتن ضربان قلب و فشار خون، تغییرات در تنفس و افزایش تولید كاتكولامینها همراه با فعالیت سمپاتیك است.
بعد از اتمام خنده، فعالیت پاراسمپاتیك شروع میشود و موجب ایجاد حالت آرامش كلی در فرد میشود.
درباره اثرات خنده تاكنون مطالعات زیادی انجام شده است. اولین مطالعه در سال 1930 توسط پاسكیند تحت عنوان تأثیر خنده بر تون عضلات و مطالعه لیود درباره اثر خنده بر سیستم تنفس انجام شده است.
محققان دیگر اثرات خنده را بر جسم، عاطفه و روان مورد بررسی و مطالعه قرار دادهاند.
در این مقاله به تغییرات فیزیولوژیكی ایجاد شده در جریان خنده از طریق تأثیر آن بر سیستمهای عصبی مركزی، قلبی عروقی، تنفس و سیستم ایمنی اشاره شده است.